|
IN TEMERARIOS.
Aspicis aurigam currus phaetonta paterni,
Inguiuomos [ignivomos] ausum flectere solis equos.
Maxima qui postquam terris incendia sparsit,
Est temere insesso lapsus ab axe miser.
Sic plerique rotis fortunae ad sydera Reges,
Euecti ambitio quos iuuenilis agit.
Post magnam humani generis clademque suamque
Cunctorum poenas denique dant scelerum.
 |
